Κυνήγι θησαυρών στη Βασιλική

Μια διαδρομή σχεδιασμένη για οικογένειες και παιδιά, για να ανακαλύψουν τα μυστικά της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου.

Museo: Basilica di San Pietro

Εισαγωγή

Καλωσορίσατε στη μεγαλοπρεπή Βασιλική του Αγίου Πέτρου, την καρδιά της χριστιανοσύνης και έναν από τους πιο εξαιρετικούς τόπους στον κόσμο! Αυτή η γιγαντιαία εκκλησία δεν είναι απλώς ένα κτίριο, αλλά ένα βιβλίο ιστορίας και τέχνης που σήμερα θα ξεφυλλίσουμε μαζί. Σκεφτείτε ότι εδώ, κάτω από τα πόδια μας, αναπαύεται ο Άγιος Πέτρος, ο πρώτος Πάπας, και για αιώνες οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες όπως ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Μπερνίνι εργάστηκαν για να κάνουν αυτόν τον τόπο τόσο ιδιαίτερο. Κατά τη διάρκεια του Ιωβηλαίου 2025, η Βασιλική γίνεται ακόμη πιο σημαντική: είναι μια στιγμή όπου εκατομμύρια προσκυνητές έρχονται από όλο τον κόσμο για να περάσουν από την Άγια Πόρτα και να λάβουν την πλήρη άφεση. Σήμερα θα ανακαλύψουμε τους κρυμμένους θησαυρούς αυτού του απίστευτου τόπου, έτοιμοι να ζήσουμε μια περιπέτεια ανάμεσα στην τέχνη, την ιστορία και την πίστη.

Πλατεία Αγίου Πέτρο

Το ταξίδι μας ξεκινά εδώ, στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου, ένα μέρος τόσο μεγάλο που μοιάζει ατελείωτο. Αλλά μην αφήσετε τις διαστάσεις να σας ξεγελάσουν! Αυτή η πλατεία σχεδιάστηκε από έναν άλλο ιδιοφυή, τον Τζαν Λορέντσο Μπερνίνι, αιώνες μετά που άφησα το σημάδι μου στη Ρώμη. Ήθελε να δημιουργήσει έναν χώρο που να υποδέχεται τους προσκυνητές σαν μια μητρική αγκαλιά. Κοιτάξτε τις κολόνες: είναι 284, τοποθετημένες σε τέσσερις σειρές. Φαίνονται πολλές, έτσι δεν είναι; Αλλά υπάρχει ένα μυστικό. Αν πλησιάσετε τις κρήνες, εκείνα τα δύο θαύματα που εκτοξεύουν φρέσκο νερό, θα παρατηρήσετε λευκούς μαρμάρινους δίσκους στο έδαφος. Είναι μαγικά σημεία! Τοποθετηθείτε πάνω τους, ένας κάθε φορά, και κοιτάξτε τις κολόνες. Θα δείτε ότι ευθυγραμμίζονται τέλεια, σαν να είναι μια μόνο σειρά. Είναι μια οπτική ψευδαίσθηση, ένα κόλπο που ο Μπερνίνι δημιούργησε για να εντυπωσιάσει τους επισκέπτες. Δοκιμάστε να μετακινηθείτε λίγο δεξιά ή αριστερά: οι κολόνες φαίνεται να κινούνται, έτσι δεν είναι; Είναι σαν ένα παιχνίδι, ένας χορός από πέτρα. Και μετά, κοιτάξτε τον οβελίσκο στο κέντρο: είναι ένα κομμάτι της αρχαίας Αιγύπτου, που μεταφέρθηκε στη Ρώμη από τους αυτοκράτορες. Είναι πιο παλιός από την ίδια τη βασιλική! Μια συμβουλή: δοκιμάστε να φανταστείτε αυτή την πλατεία γεμάτη κόσμο, άμαξες, άλογα. Κάποτε, εδώ γίνονταν γιορτές, λιτανείες, ακόμα και ταυρομαχίες! Και τώρα, ετοιμαστείτε να μπείτε στη βασιλική. Περπατήστε προς την είσοδο, αλλά προσοχή: θα πρέπει να αναζητήσετε την Αγία Πόρτα. Κοιτάζοντας την πρόσοψη της Βασιλικής, η Αγία Πόρτα είναι η τελευταία πόρτα στα δεξιά. Ακριβώς έτσι, η τελευταία, αυτή που είναι πιο κοντά στη δεξιά κιονοστοιχία της πλατείας. Κρατηθείτε χέρι-χέρι, και μην φοβηθείτε να ζητήσετε βοήθεια από τους φύλακες, είναι εκεί για εσάς.

Η Άγια Πύλ

Εδώ βρισκόμαστε μπροστά στην Άγια Πύλη. Δεν είναι μια πύλη όπως οι άλλες, βλέπετε; Είναι ιδιαίτερη, ιερή. Κανονικά, παραμένει κλειστή, χτισμένη. Αλλά κάθε 25 χρόνια, και σε εξαιρετικές περιπτώσεις όπως αυτό το Ιωβηλαίο του 2025, ο Πάπας την ανοίγει με ένα ασημένιο σφυρί. Είναι μια στιγμή επίσημη, συγκινητική. Το να περάσεις αυτή την πύλη είναι ένα σύμβολο αναγέννησης, συγχώρεσης, μιας νέας αρχής. Είναι σαν να μπαίνεις σε έναν νέο κόσμο, αφήνοντας πίσω τα βάρη και τα λάθη του παρελθόντος. Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι, από κάθε γωνιά του κόσμου, έχουν έρθει εδώ για να κάνουν αυτή την πράξη! Βασιλιάδες, βασίλισσες, άγιοι, απλοί άνθρωποι... όλοι ενωμένοι από μια επιθυμία για ειρήνη και ελπίδα. Αλλά τι την κάνει ιδιαίτερη εκτός από το ότι ανοίγει μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις; Η Άγια Πύλη που βλέπετε τώρα κατασκευάστηκε το 1949. Είναι ένα δώρο της ελβετικής κοινότητας, ως ευχαριστία για το ότι γλίτωσαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι φτιαγμένη από μπρούντζο, και αν κοιτάξετε από κοντά, θα δείτε σκηνές σκαλισμένες: απεικονίζουν ιστορίες της Βίβλου, αμαρτίας και λύτρωσης. Ο Βίκο Κονσόρτι, ο καλλιτέχνης που την κατασκεύασε, εργάστηκε πάνω στο θέμα "Ο άνθρωπος στην αμαρτία, με τον Θεό στη συγχώρεση". Νιώθετε το βάρος της; Είναι ένα συμβολικό βάρος, το βάρος της ιστορίας, της πίστης, της ελπίδας. Και τώρα, με την καρδιά ελαφριά και γεμάτη χαρά, ας περάσουμε μαζί αυτό το κατώφλι! Μόλις μπείτε, γυρίστε αμέσως δεξιά. Εκεί, προστατευμένο από γυαλί, υπάρχει ένα έργο που θα σας κάνει να χτυπήσει η καρδιά σας.

Η Πιετά: Μια Καρδιά από Μάρμαρο

Η Πιέτα: Μια Καρδιά από Μάρμαρο

Σιγήστε για μια στιγμή... Βρισκόμαστε μπροστά σε έναν από τους πιο πολύτιμους θησαυρούς της βασιλικής: την Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου. Ο καλλιτέχνης ήταν μόλις 24 ετών όταν σμίλεψε αυτή τη θαυμάσια δημιουργία από έναν ενιαίο όγκο μαρμάρου. Κοιτάξτε πόσο απαλή φαίνεται, σχεδόν ζωντανή! Το άγαλμα μας δείχνει τη Μαρία να κρατάει στην αγκαλιά της τον Ιησού μετά τη σταύρωση. Παρά το ότι είναι ένα στιγμή μεγάλης λύπης, παρατηρήστε πώς το πρόσωπο της Παναγίας δεν δείχνει απόγνωση, αλλά μια ήρεμη αξιοπρέπεια. Είναι όπως όταν μια μάνα παρηγορεί το παιδί της ακόμη κι αν είναι λυπημένη: η δύναμη της αγάπης ξεπερνά τα πάντα. Υπάρχει ένα μυστικό που αφορά αυτό το άγαλμα: είναι το μοναδικό έργο που ο Μιχαήλ Άγγελος υπέγραψε ποτέ! Αν κοιτάξετε προσεκτικά τη ζώνη που διατρέχει το στήθος της Μαρίας, θα μπορέσετε να διαβάσετε το όνομά του. Ξέρετε γιατί το υπέγραψε; Γιατί μια μέρα άκουσε μερικούς επισκέπτες να λένε ότι είχε δημιουργηθεί από έναν άλλο γλύπτη, και θύμωσε πάρα πολύ! Πολλοί αναρωτιούνται γιατί η Μαρία φαίνεται τόσο νέα, σχεδόν σαν κοριτσάκι. Ο Μιχαήλ Άγγελος εξήγησε ότι η αγνότητα και η καλοσύνη κρατούν για πάντα νέους. Τι όμορφη ιδέα, έτσι δεν είναι; Ας συνεχίσουμε τώρα το ταξίδι μας! Περπατήστε κατά μήκος της κεντρικής ναβίδας, της μεγαλύτερης και πιο μεγαλοπρεπούς. Προχωρήστε αργά, σηκώνοντας το βλέμμα: υπάρχουν κρυμμένοι θησαυροί σε κάθε γωνιά.

Το Baldacchino: Ένας Χρυσός Θρόνο

Σηκώστε τα μάτια σας, πάνω, πάνω, προς το κέντρο της βασιλικής! Βλέπετε εκείνη την επιβλητική δομή, ολόχρυση, που φαίνεται να αγγίζει τον ουρανό; Είναι το Κιβώριο του Αγίου Πέτρου, ένα εξαιρετικό έργο του Μπερνίνι. Είναι σαν ένας γιγάντιος θρόνος, ένα νυφικό κιβώριο, ένας φόρος τιμής στη μεγαλοπρέπεια του Θεού και της Εκκλησίας. Έχει ύψος σχεδόν 30 μέτρα, σαν ένα δεκαώροφο κτίριο! Και σκεφτείτε ότι κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας το μπρούντζο που πάρθηκε από το Πάνθεον, ένα άλλο απίστευτο κτίριο της Ρώμης, ένας παγανιστικός ναός που μετατράπηκε σε εκκλησία. Ο Μπερνίνι έλιωσε εκείνο τον αρχαίο μπρούντζο και τον μετέτρεψε σε αυτές τις σπειροειδείς κολόνες, διακοσμημένες με φύλλα δάφνης, μέλισσες (το σύμβολο της οικογένειας Μπαρμπερίνι, στην οποία ανήκε ο Πάπας της εποχής) και παιχνιδιάρικα αγγελούδια. Κάτω από το Κιβώριο, βρίσκεται το παπικό βωμό, ένας ιερός τόπος όπου μόνο ο Πάπας μπορεί να τελέσει τη λειτουργία. Και κάτω από το βωμό, ακόμα πιο κάτω, βρίσκεται ο τάφος του Αγίου Πέτρου, του πρώτου Πάπα, του ιδρυτή της Εκκλησίας. Είναι ένας τόπος προσκυνήματος εδώ και αιώνες, ένα σημείο αναφοράς για εκατομμύρια πιστούς. Αλλά το Κιβώριο δεν είναι μόνο ένα έργο τέχνης, είναι επίσης ένα σύμβολο δύναμης. Αντιπροσωπεύει τη δύναμη της Εκκλησίας, τον πλούτο της, την εξουσία της. Αλλά είναι επίσης ένα σύμβολο πίστης, αφοσίωσης, ελπίδας. Κοιτάξτε τα αγάλματα των αγγέλων, που φαίνονται να πετούν γύρω από τις κολόνες. Ακούστε το βουητό των προσευχών, τον ήχο των βημάτων, το άρωμα του λιβανιού. Βρίσκεστε σε έναν ιδιαίτερο τόπο, έναν τόπο που μιλάει στην καρδιά. Μια συμβουλή: προσπαθήστε να φανταστείτε αυτόν τον τόπο φωτισμένο μόνο από κεριά, χωρίς ηλεκτρισμό. Πρέπει να ήταν ένα θέαμα ακόμα πιο εντυπωσιακό, μυστηριώδες, σχεδόν μαγικό. "Και τώρα ας ετοιμαστούμε για ένα άλλο θαύμα. Ας πάμε προς το πίσω μέρος του μεγάλου βωμού, και ας γυρίσουμε γύρω: μας περιμένει ένας άλλος θρόνος, ακόμα πιο αρχαίος."

Η Καθέδρα του Αγίου Πέτρου: Ένας θρόνος χιλιετιώ

Εδώ βρισκόμαστε μπροστά στην Καθέδρα του Αγίου Πέτρου, έναν ακόμη κρυμμένο θησαυρό της βασιλικής. Μην σας ξεγελά η εμφάνιση: αυτή η ξύλινη καρέκλα, κλεισμένη σε μια χρυσή μπρούτζινη κατασκευή, είναι πολύ περισσότερα από ένα απλό αντικείμενο επίπλωσης. Ο θρύλος λέει ότι αυτή η καρέκλα ανήκε στον ίδιο τον Άγιο Πέτρο, τον πρώτο Πάπα, αυτόν που έλαβε τα κλειδιά της Βασιλείας των Ουρανών από τον ίδιο τον Ιησού. Στην πραγματικότητα, οι μελέτες λένε ότι είναι λίγο πιο πρόσφατη: χρονολογείται από τον 9ο αιώνα και είναι ένα δώρο που έγινε στον Πάπα από τον Κάρολο τον Φαλακρό, έναν αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αλλά αυτό δεν αφαιρεί τίποτα από την συμβολική της αξία. Η Καθέδρα αντιπροσωπεύει την εξουσία του Πάπα, τον ρόλο του ως ηγέτη της Εκκλησίας, ως διάδοχος του Πέτρου. Είναι ένα σύμβολο συνέχειας, παράδοσης, πίστης. Ο Μπερνίνι, πάλι αυτός, δημιούργησε αυτή τη μεγαλοπρεπή μπρούτζινη κατασκευή για να προστατεύσει και να γιορτάσει την Καθέδρα. Κοιτάξτε τους αγγέλους, τα σύννεφα, τις ακτίνες φωτός: μοιάζει σχεδόν σαν η καρέκλα να πετάει, να ανεβαίνει στον ουρανό! Και πάνω από την Καθέδρα, βλέπετε εκείνο το χρωματιστό βιτρό; Αντιπροσωπεύει το περιστέρι του Αγίου Πνεύματος, που φωτίζει και καθοδηγεί την Εκκλησία. Είναι μια εικόνα ελπίδας, ειρήνης, αγάπης. Μια συμβουλή: προσπαθήστε να φανταστείτε τον Πάπα καθισμένο σε αυτή την καρέκλα, κατά τη διάρκεια των επίσημων τελετών. Πρέπει να ήταν μια ισχυρή, εντυπωσιακή, σχεδόν θεϊκή εικόνα. "Τώρα, ας επιστρέψουμε προς τον κεντρικό ναό και ας ετοιμαστούμε να κοιτάξουμε ψηλά, πολύ ψηλά. Μας περιμένει μια πρόκληση, αλλά θα αξίζει τον κόπο."

Ο Θόλος: Ένας ζωγραφισμένος ουρανό

Κουράγιο, σηκώστε το βλέμμα σας! Βρισκόμαστε κάτω από τον τρούλο, την καρδιά της βασιλικής, το αριστούργημα που άφησα ως κληρονομιά στον κόσμο. Τον σχεδίασα εγώ, αντλώντας έμπνευση από τον τρούλο του Μπρουνελέσκι στη Φλωρεντία, αλλά προσπαθώντας να τον ξεπεράσω σε ομορφιά και μεγαλοπρέπεια. Είναι τόσο ψηλός που θα μπορούσε να χωρέσει ολόκληρο το Πάνθεον, με όλο τον τρούλο του! Και αν έχετε το θάρρος και τη δύναμη, μπορείτε να ανεβείτε μέχρι την κορυφή, διανύοντας 551 σκαλοπάτια. Είναι μια όμορφη προσπάθεια, αλλά η θέα από εκεί πάνω είναι ανεκτίμητη. Θα δείτε όλη τη Ρώμη στα πόδια σας, τον Τίβερη να σέρνεται ανάμεσα στις στέγες, τους λόφους να υψώνονται στον ορίζοντα. Αλλά ακόμα και από εδώ, μπορείτε να θαυμάσετε την ομορφιά αυτού του τρούλου. Κοιτάξτε τα μωσαϊκά: μοιάζουν με ζωγραφιές, αλλά είναι φτιαγμένα από μικρά κομμάτια γυαλιού, πέτρας, χρυσού. Είναι εκατομμύρια κομμάτια, τοποθετημένα ένα προς ένα, για να δημιουργήσουν αυτές τις φιγούρες, αυτές τις σκηνές, αυτά τα χρώματα. Αντιπροσωπεύουν ιστορίες της Βίβλου, των αγίων, των αγγέλων. Είναι σαν να κοιτάτε έναν έναστρο ουρανό, αλλά φτιαγμένο από φως και χρώμα. Και αν κοιτάξετε ακόμα πιο ψηλά, προς το κέντρο του τρούλου, θα δείτε μια επιγραφή στα λατινικά: 'TV ES PETRVS ET SVPER HANC PETRAM AEDIFICABO ECCLESIAM MEAM ET TIBI DABO CLAVES REGNI CAELORVM' (Εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σε αυτή την πέτρα θα οικοδομήσω την Εκκλησία μου, και σε σένα θα δώσω τα κλειδιά της Βασιλείας των Ουρανών). Είναι τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο, και είναι το θεμέλιο της Καθολικής Εκκλησίας. Μια συμβουλή: αν υποφέρετε από υψοφοβία, μην κοιτάτε πολύ ψηλά! Αλλά αν το νιώθετε, δοκιμάστε να κλείσετε τα μάτια σας για μια στιγμή, και να φανταστείτε ότι είστε αιωρούμενοι στο κενό, ανάμεσα στον ουρανό και τη γη. Είναι μια συγκινητική, σχεδόν μυστικιστική εμπειρία. "Για να συνεχίσουμε τη διαδρομή μας, θα πρέπει να επιστρέψετε προς την είσοδο της βασιλικής, κατευθυνόμενοι στη συνέχεια προς τη δεξιά πλευρική ναυτία. Εκεί θα βρούμε το τελευταίο σημαντικό σημείο αυτής της διαδρομής."

Το Άγαλμα του Αγίου Πέτρου: ένα πόδι για να φιλήσεις

Φτάσαμε στην τελευταία στάση της διαδρομής μας μέσα στη Βασιλική, αλλά όχι στο τέλος του κυνήγι θησαυρού μας. Βρισκόμαστε μπροστά στο άγαλμα του Αγίου Πέτρου, ένα πολύ παλιό χάλκινο γλυπτό, πιθανώς του 13ου αιώνα. Αυτό το άγαλμα απεικονίζει τον Άγιο Πέτρο καθισμένο σε θρόνο, με τα κλειδιά της Βασιλείας των Ουρανών στο ένα χέρι και την ευλογία στο άλλο. Είναι μια εικόνα εξουσίας, σοφίας, δύναμης. Αλλά κοιτάξτε το δεξί του πόδι: είναι φθαρμένο, λείο, σχεδόν διάφανο. Ξέρετε γιατί; Γιατί εδώ και αιώνες, οι πιστοί που έρχονται εδώ από όλο τον κόσμο, φιλούν αυτό το πόδι, το αγγίζουν, το χαϊδεύουν. Είναι μια πράξη αφοσίωσης, σεβασμού, αγάπης. Είναι ένας τρόπος να ζητήσουν την προστασία του Αγίου Πέτρου, να αισθανθούν πιο κοντά του, να έρθουν σε επαφή με την ιστορία της Εκκλησίας. Αν θέλετε, μπορείτε να το κάνετε κι εσείς. Μην φοβάστε, δεν είναι μια δεισιδαιμονική πράξη. Είναι μια πράξη πίστης, ελπίδας, αγάπης. Είναι ένας τρόπος να αισθανθείτε μέρος μιας κοινότητας, μιας οικογένειας, μιας ιστορίας χιλιετιών. Μια συμβουλή: αν αποφασίσετε να φιλήσετε το πόδι του Αγίου Πέτρου, κάντε το με σεβασμό και με ειλικρινή καρδιά. Και θυμηθείτε να πλύνετε τα χέρια σας μετά, για λόγους υγιεινής! "Και τώρα ας βγούμε, ας επιστρέψουμε στον ανοιχτό χώρο και ας συνεχίσουμε το ταξίδι μας! Η πλατεία μας περιμένει, μόλις βγείτε, κατευθυνθείτε προς τον οβελίσκο στο κέντρο."

Ο Βατικανός Οβελίσκος: ένας σιωπηλός μάρτυρα

Είμαστε ξανά στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου, και στο κέντρο, επιβλητικός και μυστηριώδης, υψώνεται ο αιγυπτιακός οβελίσκος. Είναι ένας μονόλιθος από κόκκινο γρανίτη, ύψους άνω των 25 μέτρων, χωρίς να υπολογίζουμε τη βάση και τον σταυρό στην κορυφή. Έφτασε στη Ρώμη πριν από περισσότερα από 2000 χρόνια, φερμένος από τον αυτοκράτορα Καλιγούλα, που ήθελε να ομορφύνει το τσίρκο του, έναν χώρο παιχνιδιών και θεαμάτων. Αυτός ο οβελίσκος δεν έχει ιερογλυφικά, είναι εντελώς λείος. Είναι σαν ένα αδιάβαστο βιβλίο, ένας σιωπηλός μάρτυρας πολλών γεγονότων. Έχει δει το μαρτύριο του Αγίου Πέτρου, που σύμφωνα με την παράδοση σταυρώθηκε ακριβώς εδώ κοντά. Έχει δει την κατασκευή της πρώτης βασιλικής, που επιθυμήθηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο. Έχει δει τη στέψη αυτοκρατόρων και παπών, τις γιορτές, τις πομπές, τους πολέμους, τις επαναστάσεις. Και σκεφτείτε ότι για αιώνες, αυτός ο οβελίσκος παρέμεινε όρθιος, μοναχικός, ανάμεσα στα ερείπια του τσίρκου του Νέρωνα. Έπειτα, το 1586, ο Πάπας Σίξτος Ε' αποφάσισε να τον μετακινήσει εδώ, στο κέντρο της πλατείας. Ήταν ένα απίστευτο εγχείρημα, που απαίτησε μήνες εργασίας, εκατοντάδες εργάτες, δεκάδες άλογα και μια ευφυή μηχανή σχεδιασμένη από τον αρχιτέκτονα Ντομένικο Φοντάνα. Μια συμβουλή: προσπαθήστε να φανταστείτε πόσο δύσκολο και επικίνδυνο έπρεπε να ήταν να μετακινήσετε έναν τόσο μεγάλο λίθο, χωρίς τους σύγχρονους γερανούς και τεχνολογίες. Ήταν μια πραγματική πρόκληση, ένα εγχείρημα που έγραψε ιστορία. Τώρα, πλησιάστε τις κρήνες στη βάση του οβελίσκου.

Οι Δίδυμες Κρήνες: Ένα παιχνίδι με το νερ

Στις πλευρές του οβελίσκου, σαν δύο σιωπηλές φύλακες, βρίσκονται οι δίδυμες κρήνες. Η μία είναι έργο του Κάρλο Μαντέρνο, του αρχιτέκτονα που ολοκλήρωσε την πρόσοψη της βασιλικής, και η άλλη είναι του Μπερνίνι, που πρόσθεσε την υπογραφή του στην πλατεία. Είναι σαν δύο αδελφές, παρόμοιες αλλά όχι ίδιες. Αναβλύζουν φρέσκο και κρυστάλλινο νερό, δημιουργώντας παιχνίδια φωτός και αντανακλάσεων. Το καλοκαίρι, είναι όμορφο να δροσίζεσαι εδώ, να ακούς τον ήχο του νερού που ρέει, να βλέπεις τα παιδιά που παίζουν και τα πουλιά που πίνουν νερό. Αλλά οι κρήνες δεν είναι μόνο όμορφες να τις βλέπεις, είναι και χρήσιμες. Κάποτε, εξυπηρετούσαν για να ξεδιψούν τους προσκυνητές, να πλένουν τα άλογα, να καθαρίζουν την πλατεία. Σήμερα, είναι σύμβολο φιλοξενίας, αναψυχής, ζωής. Μια συμβουλή: αν έχετε ένα νόμισμα, μπορείτε να το ρίξετε στην κρήνη, εκφράζοντας μια ευχή. Είναι μια παράδοση που φέρνει τύχη και βοηθά στη χρηματοδότηση της συντήρησης αυτών των μνημείων. "Τώρα, κοιτάξτε τη Βασιλική από εδώ, και στα αριστερά θα παρατηρήσετε έναν δρόμο που εκτείνεται, με μια καλυμμένη διάβαση, που φαίνεται να αιωρείται."

Το Passetto di Borgo: Μια οδός διαφυγής

Με την πλάτη σας στη βασιλική, κοιτάξτε προς το βάθος στα αριστερά σας, πάνω από τις στέγες, και μπορείτε να διακρίνετε ένα μυστικό πέρασμα, μια ανυψωμένη δομή που φαίνεται να αιωρείται στο κενό: είναι το Passetto di Borgo. Αυτός ο φρουριώδης διάδρομος, μήκους περίπου 800 μέτρων, συνδέει το Βατικανό με το Καστέλ Σαντ' Άντζελο, ένα επιβλητικό φρούριο που κάποτε ήταν ο τάφος του αυτοκράτορα Αδριανού. Το Passetto χτίστηκε κατά τον Μεσαίωνα για να επιτρέψει στους πάπες να διαφύγουν σε περίπτωση κινδύνου, πολιορκίας, ή επανάστασης. Είναι ένας μυστηριώδης τόπος, γεμάτος γοητεία και ιστορία. Φανταστείτε τους πάπες να τρέχουν κατά μήκος αυτής της διαδρομής, κυνηγημένοι από τους εχθρούς τους, ενώ κάτω από αυτούς η πόλη φλέγεται. Φανταστείτε τους στρατιώτες που υπερασπίζονται τα τείχη, τους φυλακισμένους που μαραζώνουν στα κελιά, τους κρυμμένους θησαυρούς στις υπόγειες κατακόμβες. Σήμερα, το Passetto είναι ανοιχτό στο κοινό μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Αλλά αν είστε τυχεροί, μπορεί να έχετε την ευκαιρία να το επισκεφθείτε, να διασχίσετε αυτό το μυστικό μονοπάτι, να νιώσετε μέρος της ιστορίας. Μια συμβουλή: Αν επισκεφθείτε το Καστέλ Σαντ' Άντζελο, ζητήστε πληροφορίες για το Passetto. Μπορεί να ανακαλύψετε εξαιρετικά ωράρια λειτουργίας, ξεναγήσεις, ειδικές εκδηλώσεις.

Συμπέρασμα

Το κυνήγι του θησαυρού μας τελειώνει εδώ, αλλά οι θησαυροί του Αγίου Πέτρου και της Ρώμης είναι ατελείωτοι. Ελπίζω να σας έκανα να ερωτευτείτε λίγο αυτό το μαγικό μέρος, όπου η τέχνη, η ιστορία και η πίστη συγχωνεύονται σε μια μοναδική, εξαιρετική εμπειρία. Θυμηθείτε: η ομορφιά είναι παντού, αρκεί να ξέρετε να την αναζητάτε, με τα μάτια και με την καρδιά. Αντίο, μικροί και μεγάλοι φίλοι, και εύχομαι η ζωή σας να είναι πάντα γεμάτη ανακαλύψεις και θαύματα!